Κοιτω τους ανθρωπους ακομα μια φορα.Φαινονται τοσο μικροσκοπικοι,τοσο απειροελαχιστοι σε σχεση με το περιβλημμα τους...Κοιτω τους ανθρωπους και βλεπω πως ειναι φτιαγμενοι απο αορατες κλωστες που τους δενουν με το Ολον ,με το Συμπαν.
Μοιαζει να ειναι η αρχη και το τελος,ενα κουβαρι που τυλιγεται και ξετυλιγεται ασταματητα.
Καθετι ειναι πλεγμενο με το καθετι.Με αορατες κλωστες που λαμπυριζουν Φως.
Κανεις δε μπορει να αποφυγει το καθετι.Καποια στιγμη θα πλεξει ιστορια.
Thursday, 25 October 2007
Tuesday, 9 October 2007
Χθες και Σημερα
Φορω το ασπρο μου σεντονι και βλεπω το ειδωλο μου στον καθρεφτη.
Μοιαζει να εχει φτιαχτει στα μετρα του σωματος μου.
Κοιτω παλι τον καθρεφτη.Ενα παιδι.
Καπου το ξερω αυτο το προσωπο.
Κατι μου θυμιζει,μα δεν ειναι σιγουρο.
Αυτο το καλοκαιρι ειναι πολυ ζεστο.
Βγαινω εξω.
Τρεχω στα χωραφια,μεσα στους θαμνους...
Προσεξε.!Υπαρχουν φιδια!μου φωναζει καποιος.
Ποια φιδια;Γιατι να φοβηθω;
Οχι,δε φοβαμαι τα φιδια ,τα αγαπω.
Τους ανθρωπους φοβαμαι...
Κοιτω στον καθρεφτη,βλεπω μια γυναικα.
Και παλι κατι μου θυμιζει.
Μα δεν ειναι σιγουρο.
Γιατι να νιωθω παραξενα;
Εχω παθει αμνησια;
Κατι ειναι εδω,μα δεν θυμαμαι.
Εμαθα πως το σημερα γινεται χτες και το χτες σημερα.
Κοιτω τον καθρεφτη και θυμαμαι...
Θυμαμαι εμενα,
θυμαμαι εσενα,
Κοιτω τους ανθρωπους και ξερω πως τιποτε δε χανεται...
Τα παντα ανασταινονται ασταματητα.
Μοιαζει να εχει φτιαχτει στα μετρα του σωματος μου.
Κοιτω παλι τον καθρεφτη.Ενα παιδι.
Καπου το ξερω αυτο το προσωπο.
Κατι μου θυμιζει,μα δεν ειναι σιγουρο.
Αυτο το καλοκαιρι ειναι πολυ ζεστο.
Βγαινω εξω.
Τρεχω στα χωραφια,μεσα στους θαμνους...
Προσεξε.!Υπαρχουν φιδια!μου φωναζει καποιος.
Ποια φιδια;Γιατι να φοβηθω;
Οχι,δε φοβαμαι τα φιδια ,τα αγαπω.
Τους ανθρωπους φοβαμαι...
Κοιτω στον καθρεφτη,βλεπω μια γυναικα.
Και παλι κατι μου θυμιζει.
Μα δεν ειναι σιγουρο.
Γιατι να νιωθω παραξενα;
Εχω παθει αμνησια;
Κατι ειναι εδω,μα δεν θυμαμαι.
Εμαθα πως το σημερα γινεται χτες και το χτες σημερα.
Κοιτω τον καθρεφτη και θυμαμαι...
Θυμαμαι εμενα,
θυμαμαι εσενα,
Κοιτω τους ανθρωπους και ξερω πως τιποτε δε χανεται...
Τα παντα ανασταινονται ασταματητα.
Ξυπνημα
Οταν ξυπνας το πρωι
και αντικρυζεις τον Ηλιο,
προσπαθωντας να κλεισεις στις φουχτες σου τις αχτιδες του,
Οταν βλεπεις τη βροχη να πεφτει δυνατα,
και θες να γεμισεις τις φουχτες σου με σταγονες,
Οταν ακους τον αερα εξω να σφυριζει σαν φιδι στα δεντρα,
και θες να στοβιλισεις μαζι του,
Οταν οσοι σε συναντουν για πρωτη φορα ,νιωθουν παραξενα μαζι σου και στο λενε,
Οταν περπατας και νιωθεις τη δυαδικη φυση της μοναδας σου,
Τοτε ειναι σημαδι πως εχεις ξυπνησει...
και αντικρυζεις τον Ηλιο,
προσπαθωντας να κλεισεις στις φουχτες σου τις αχτιδες του,
Οταν βλεπεις τη βροχη να πεφτει δυνατα,
και θες να γεμισεις τις φουχτες σου με σταγονες,
Οταν ακους τον αερα εξω να σφυριζει σαν φιδι στα δεντρα,
και θες να στοβιλισεις μαζι του,
Οταν οσοι σε συναντουν για πρωτη φορα ,νιωθουν παραξενα μαζι σου και στο λενε,
Οταν περπατας και νιωθεις τη δυαδικη φυση της μοναδας σου,
Τοτε ειναι σημαδι πως εχεις ξυπνησει...
Saturday, 6 October 2007
Ο ανθρωπος καποτε παρατηρουσε και εξεταζε οτιδηποτε τον περιεβαλλε,αλλοτε με θαυμασμο και αλλοτε με περιεργεια και τρομο.
Ο τοτε ανθρωπος ηταν πιο κοντα στα στοιχεια της Φυσης απο τον ανθρωπο της εποχης μας..Αερας,Γη,Νερο Φωτια και οι μορφες τους,ηταν ολα οσα τον περιεβαλλαν και τον βοηθουσαν να εξελισει την οντοτητα του.
Ο φοβος και το δεος, οδηγησαν τον ανθρωπο ως προς την εξερευνηση του χωρου του.
Ο δρομος ηταν ανηφορικος και δυσκολος.Δεν ειχε ομως εμποδια.Η ροη ερεε αβιαστα.
Η συνεχης αναρωτηση, η διχως ορια, ηταν το μοναδικο που τον παρακινουσε.
Ο ανθρωπος του σημερα,εχει σταματησει να παρατηρει και να σκεφτεται.
Εχει σταματησει να αναρωτιεται.Οι γνωσεις που κατεκτησε καποτε,του εδωσαν την πεποιθηση πως η παρατηρηση σχετιζεται πλεον μονο με τις επιστημες και ειναι μοναδικο προνομιο οσων εχουν σπουδασει σχετικα με αυτες.
Εδω απαταται.Απαταται οικτρα.Η παρατηρηση δεν αφορα μονο τα πανεπιστημια,αλλα μαζι με την αναρωτηση,πρεπει να αποτελει τροπο ζωης και ακομη περισσοτερο,τωρα,σε μια εποχη που υπαρχουν θεμελια να χτισει γερα επανω τους.
Απο τον τροπο που σκεφτεται ,μεχρι τον τροπο που εκτελει τις σκεψεις σε κινησεις,ο ανθρωπος ειναι ενα φαινομενο προς παρατηρηση,και ειδικα του εαυτου του,οπως ολα τα υπολοιπα φαινομενα του περιβαλλοντος του συμπαντος.
Και ομως,στην πραγματικοτητα ο σημερινος ανθρωπος ειναι ανικανος να κανει τις στοιχειωδεις απλες σκεψεις, με τη στοιχειωδη παρατηρηση γυρω του.
Η καθημερινοτητα περνα μπροστα στα ματια του και αδυνατει να την συνειδητοποιησει με τον ιδιο τροπο που ενας προγονος μας θα εκανε καποτε.
Ειμαστε αραγε τυχεροι η ατυχοι που εξελιχθηκαμε μεχρι εδω,μεχρι αυτου του σημειου;
Και αν τελικα ηταν αναποφευκτη η εξελιξη αυτη,με ποιο τροπο
την αξιοποιουμε εμεις στο σημερα,σε αυτη τη χρονικη στιγμη;
Ποση γνωση πηγαζει καθημερινα απο τον καθενα;Εχει κανεις σκεφτει;
Η καθε λεξη που λεμε,η καθε κινηση που εκτελουμε,ο τροπος που μιλαμε,ο τροπος που γελαμε,
ο τροπος παρουσιασης,το σωμα μας,το προσωπο μας.
Ο ιδιος ο Ανθρωπος ειναι ειδωλο στον καθρεφτη του εαυτου του.
Ο τοτε ανθρωπος ηταν πιο κοντα στα στοιχεια της Φυσης απο τον ανθρωπο της εποχης μας..Αερας,Γη,Νερο Φωτια και οι μορφες τους,ηταν ολα οσα τον περιεβαλλαν και τον βοηθουσαν να εξελισει την οντοτητα του.
Ο φοβος και το δεος, οδηγησαν τον ανθρωπο ως προς την εξερευνηση του χωρου του.
Ο δρομος ηταν ανηφορικος και δυσκολος.Δεν ειχε ομως εμποδια.Η ροη ερεε αβιαστα.
Η συνεχης αναρωτηση, η διχως ορια, ηταν το μοναδικο που τον παρακινουσε.
Ο ανθρωπος του σημερα,εχει σταματησει να παρατηρει και να σκεφτεται.
Εχει σταματησει να αναρωτιεται.Οι γνωσεις που κατεκτησε καποτε,του εδωσαν την πεποιθηση πως η παρατηρηση σχετιζεται πλεον μονο με τις επιστημες και ειναι μοναδικο προνομιο οσων εχουν σπουδασει σχετικα με αυτες.
Εδω απαταται.Απαταται οικτρα.Η παρατηρηση δεν αφορα μονο τα πανεπιστημια,αλλα μαζι με την αναρωτηση,πρεπει να αποτελει τροπο ζωης και ακομη περισσοτερο,τωρα,σε μια εποχη που υπαρχουν θεμελια να χτισει γερα επανω τους.
Απο τον τροπο που σκεφτεται ,μεχρι τον τροπο που εκτελει τις σκεψεις σε κινησεις,ο ανθρωπος ειναι ενα φαινομενο προς παρατηρηση,και ειδικα του εαυτου του,οπως ολα τα υπολοιπα φαινομενα του περιβαλλοντος του συμπαντος.
Και ομως,στην πραγματικοτητα ο σημερινος ανθρωπος ειναι ανικανος να κανει τις στοιχειωδεις απλες σκεψεις, με τη στοιχειωδη παρατηρηση γυρω του.
Η καθημερινοτητα περνα μπροστα στα ματια του και αδυνατει να την συνειδητοποιησει με τον ιδιο τροπο που ενας προγονος μας θα εκανε καποτε.
Ειμαστε αραγε τυχεροι η ατυχοι που εξελιχθηκαμε μεχρι εδω,μεχρι αυτου του σημειου;
Και αν τελικα ηταν αναποφευκτη η εξελιξη αυτη,με ποιο τροπο
την αξιοποιουμε εμεις στο σημερα,σε αυτη τη χρονικη στιγμη;
Ποση γνωση πηγαζει καθημερινα απο τον καθενα;Εχει κανεις σκεφτει;
Η καθε λεξη που λεμε,η καθε κινηση που εκτελουμε,ο τροπος που μιλαμε,ο τροπος που γελαμε,
ο τροπος παρουσιασης,το σωμα μας,το προσωπο μας.
Ο ιδιος ο Ανθρωπος ειναι ειδωλο στον καθρεφτη του εαυτου του.
Wednesday, 3 October 2007
Αριθμητικη Λογου
/
Λογος ειναι το μετρο.
Το μετρο ισορροπιας.
Ουτε λιγο ουτε πολυ.
Κινηση προς ευθυγραμμιση
Συνειδητοποιηση προς εξελιξη.
Αυτος ειναι ο δρομος προς το Φως.
Η ζυγαρια πρεπει να ζυγιζει καθε φορα
το ιδιο με την πρωτη.
Οσο ανεβαινει,τοσο να κατεβαινει
με ισα βαριδια που την ισορροπουν.
1Α
1A=1B=2A=B=1A+1A =AB
2Α+1A=1Γ=1B+1A=3A=A+A+A
Το μετρο ισορροπιας.
Ουτε λιγο ουτε πολυ.
Κινηση προς ευθυγραμμιση
Συνειδητοποιηση προς εξελιξη.
Αυτος ειναι ο δρομος προς το Φως.
Η ζυγαρια πρεπει να ζυγιζει καθε φορα
το ιδιο με την πρωτη.
Οσο ανεβαινει,τοσο να κατεβαινει
με ισα βαριδια που την ισορροπουν.
1Α
1A=1B=2A=B=1A+1A =AB
2Α+1A=1Γ=1B+1A=3A=A+A+A
AΓ/3A=1A
3A+1A=1Δ=2B=1B+2A=4Α=Δ=A+A+A+A=1A+1ΓA
3ΑΧ-Α=4Α-1Α
3ΑΓ-1Α=2ΑΒ
3A+1A=1Δ=2B=1B+2A=4Α=Δ=A+A+A+A=1A+1ΓA
ΑΔ /2Β=1A
4Α+1Α=1E=5A=2B+1A=Α+A+A+A+A=1Α+1Δ =1B+1Γ=AE
5A+1A=1Z=6A=1A+5A=1Α+1Ε=AZ
2AΓ=AB+AΔ=2AB+ 2AB=3A+3A=6
3AΓ=4AB+1A=2ΑΓ+1ΑΒ
1Ax-A=2A-1A=1A
2Ax-A=3A-1A
4Α+1Α=1E=5A=2B+1A=Α+A+A+A+A=1Α+1Δ =1B+1Γ=AE
5A+1A=1Z=6A=1A+5A=1Α+1Ε=AZ
2AΓ=AB+AΔ=2AB+ 2AB=3A+3A=6
3AΓ=4AB+1A=2ΑΓ+1ΑΒ
1Ax-A=2A-1A=1A
2Ax-A=3A-1A
3ΑΧ-Α=4Α-1Α
3ΑΓ-1Α=2ΑΒ
Subscribe to:
Posts (Atom)
Ησιοδου Θεογονια
- vvv
The 21st Century BRAIN (επιστημες)
- vvv
Οδυσσεια
- vvvvvvv
Ιλιαδα
- wwww
Σωκρατης Φιλοσοφια
- wwww
Οδος Αβυσσου Αριθμος μηδεν ελληνικη λογοτεχνια
- wwww
Αλεξης Ζορμπας (ελληνικη λογοτεχνια)
- wwww
Αναφορα στο Γκρεκο (ελληνικη λογοτεχνια)
- wwww
Συννεφιαζει ( ελληνικη λογοτεχνια)
- wwww
Ενα παιδι μετραει τ αστρα ( ελληνικη λογοτεχνια)
- wwww
Επαγγελμα Πορνη (λογοτεχνια)
- wwww
Η αγνοια (ξενη λογοτεχνια)
- wwww
Η βραδυτητα ( ξενη λογοτεχνια)
- wwww
The secret life of Salvador Dali Τεχνη
- wwww
Φιληβος Πλατωνος
- wwww
Απαντα Επικουρου Φιλοσοφια
- wwww
Παιδικες ακροτητες Ψυχολογια Λογοτεχνια
- wwww
Περι ψυχης Αριστοτελους Φιλοσοφια
- wwww
Ορφικοι Υμνοι (Φιλοσοφια)
- wwww
Δυο ωρες Διαυγειας Νοαμ Τομτσκυ
- wwww
- wwww
Περι των Αιγυπτιων Μυστηριων Ιαμβλιχου
- wwww
Βιος Πυθαγορειων Ιαμβλιχου
- wwww
Τιμαιος Πλατωνος (Φιλοσοφια)
- wwww
Η αβασταχτη ελαφροτητα του ειναι (ξενη λογοτεχνια)
- wwww
Η ζωη μιας γκεϊσας
- wwww
Girl with a pearl earing
- wwww
Η Αλχημεια της Ψυχης (ψυχολογια)
- wwww
Εκατο χρονια μοναξια ( ξενη λογοτεχνια)
- wwww
Οι θλιμμενες πουτανες της ζωης μου( ξενη λογοτεχνια)
- wwww
Αλχημιστης (ξενη λογοτεχνια)
- wwww